آهن ارج: آهن مذاب تصفیه شده را با افزودن مقداری معین کربن و فلزهای آلیاژ دهنده مثل وانادیم، کروم، تیتانیم، منگنز و نیکل به فولاد تبدیل می‌کنند. فولادهای ویژه ممکن است مولیبدن، تنگستن یا فلزهای دیگر را داشته باشند، این نوع فولادها برای مصارف خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در دمای زیاد، آهن و کربن با یکدیگر متحد شده و کربید آهن (Fe3C) به نام سمانتیت را تشکیل می‌دهند، این واکنش برگشت پذیر و گرماگیر می باشد.

Fe3C <——- گرما + ۳Fe + C

هرگاه فولادی که دارای سمانتیت باشد، به‌ کندی سرد شود، تعادل فوق به سمت تشکیل آهن و کربن ، جابجا شده ، کربن به‌صورت پولکهای گرافیت جدا می‌شود و به فلز، رنگ خاکستری می بخشد، برعکس اگر فولاد به سرعت سرد شود، کربن به شکل سمانتیت که رنگ روشنی دارد باقی خواهد ماند. تجزیه سمانتیت در دمای معمولی به اندازه‌ای کند است که عملا انجام نمی‌گیرد.

فولادی که دارای سمانتیت است از فولادی که دارای گرافیت است، سخت‌تر و خیلی شکننده ‌تر می باشد. در هر یک از این دو نوع فولاد، مقدار کربن را می‌توان در محدوده نسبتا وسیعی تنظیم کرد. همچنین می‌توان مقدار کل کربن را در قسمتهای مختلف یک قطعه فولاد تغییر داد و خواص آن را بهبود بخشید. مثلا: بلبرینگ از فولاد متوسط ساخته شده است تا سختی و استحکام داشته باشد و لیکن سطح آن را در بستری از کربن حرارت می‌دهند تا لایه نازکی از سمانتیت روی آن تشکیل گردد و بر سختی آن افزوده شود.

محصولات فولادی دارای مقاطع و کاربردهای متنوعی همچون میلگرد، ورق فولادی، مفتول، لوله و مقاطع متنوع دیگر هستند که این محصولات معمولاً در صنایعی مانند: خودرو و ساختمان کاربرد فراوان دارند، محصولات فولای مانند: ورق ها، شیت ها و رول ها بیشتر در قطعات خودرو، لوازم صنایع چاپ و بسته بندی، کشتی سازی و ساخت و سازهای گوناگون کاربرد دارند.

آهن ارج: آهن یکی از عناصر سازنده هسته و پوسته زمین می باشد که به عنوان پرکاربردترین و فراوان ترین متریال در جهان مورد استفاده قرار می گیرد. آهن فلزی است با رنگ خاکستری که در پوسته زمین به صورت ترکیب با عناصر دیگر یافت می شود، آهن خالص خودش به تنهایی در صنعت کاربرد ندارد به همین دلیل از آلیاژهای متنوع آن استفاده می شود. یکی از مهم ترین آلیاژهای آهن، فولاد است که سالیانه میلیون ها تُن از آن در جهان ساخته می شود و در صنایع گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. اصطلاح فولاد یا پولاد برای آلیاژهای آهن که بین ۰٫۰۰۲ درصد تا ۲٫۱ درصد وزن خود کربن دارند به کار گرفته می شود این عنصر از ترکیب آهن و کربن ایجاد می شود و مقاومت آن نسبت به آهن سخت تر می باشد، زیرا کربنی که به آهن افزوده می شود استحکام و دوام آن را بالا برده و انعطاف پذیری و شکنندگی آن را کاهش می هد . از عناصری دیگری مانند کروم ، نیکل ، منگنز و تنگستن برای افزایش کیفیت فولاد استفاده می شود، مثلاً کروم و نیکل ، فولاد را ضد زنگ می کنند، منگنز سختی فولاد را بالا می برد، نیکل مانع از خوردگی فولاد می شود و تنگستن استحکام فولاد را افزایش می دهد. فولاد ترکیبی از حدود ۹۵ درصد آهن، ۲ درصد کربن و ۳ درصد از آلیاژهای دیگر مانند کروم و منگنز و …می باشد.

لازم به ذکر است که بدانید همانگونه که منگنز اثرات مفیدی بر فولاد دارد برعکس آن فسفر و گوگرد می تواند به دوام و پایداری فولاد آسیب رسانده و قدرت آن را کاهش دهد ، فولاد متوسط ۰/۲ تا ۰/۶ درصد کربن را دارا می باشد و از آن برای ساختن ریل، دیگ بخار و قطعات ساختمانی استفاده می شود ، نوع فولاد دیگر که فولاد سخت نام دارد نیز ۰/۶ تا ۱/۵ درصد کربن دارد و از آن برای تهیه ابزار آلات ، فنر و وسایل آشپزخانه از قبیل کارد و چنگال استقاده می شود . به گفته انجمن جهانی فولاد ، بیش از ۳۵۰۰ نوع فولاد مختلف در جهان وجود دارد که شامل خواص فیزیکی ، شیمیایی و محیطی منحصر به فرد می باشد که بسته به شرایط مورد نیاز مورد استفاده قرار می گیرد.